Przygotowanie stóp do chodzenia rozpoczyna się już od pierwszych dni życia. Ich rozwój nie kończy się również wraz z osiągnięciem tej umiejętności, ale trwa jeszcze przez kilka lat. Prawidłowa ruchomość i praca mięśni stóp kształtuje się na bazie rozmaitych doświadczeń sensomotorycznych wieku dziecięcego. Łapanie ich rączkami, wkładanie do buzi, w późniejszym okresie odpychanie się od podłoża podczas obrotów, prób siadania i zabaw podłogowych – elementy te przygotowują stopy do przyjęcia obciążenia w pozycji stojącej i chodu. Dlatego właśnie ważne jest, aby dziecko jak najwięcej przebywało na bosaka. Umożliwia to prawidłowy rozwój czucia stopy i odpowiednie dopasowanie się jej do podłoża. Pozwólmy dziecku na chodzenie po różnych powierzchniach – dywanach, materacach, zwiniętych kocach lub ręcznikach, a w lato również po trawie i piasku. Jest to świetny sposób na dostarczanie stopom rozmaitych wrażeń czuciowych, pobudzanie zmysłu równowagi, a przede wszystkim doskonała zabawa dla dziecka.
Dla prawidłowego kształtowania się małych stóp ważne jest również to, aby nie obciążać ich wcześniej niż będą na to w pełni gotowe. Rodzice często chcą aby ich dziecko jak najszybciej zaczęło chodzić samodzielnie. Już w wieku kilku miesięcy stawiają dziecko na nóżki, próbują prowadzać za ręce czy też wsadzają dziecko w chodzik. Nie jest to dobre, ponieważ zanim dziecko rozwinie umiejętność samodzielnego chodzenia stopa przygotowuje się do przyjęcia pełnego obciążenia pewnymi etapami. Pozbawianie dziecka tych doświadczeń jest sporym błędem. Wstawanie przy sprzętach, wspinanie się, chód bokiem przy meblach – wszystkie te doświadczenia są dziecku potrzebne, aby stopniowo przyjmować ciężar swojego ciała. Trzymanie dziecka za rączki i prowadzanie w taki sposób prowokuje chód na palcach, z nierównomiernym obciążaniem całej powierzchni stopy. Nie pozwala to rozwinąć prawidłowych reakcji równoważnych – nie pomagamy zatem, a możemy wręcz zaburzyć prawidłowy rozwój tej umiejętności.
