Kontakt wzrokowy jest jednym z podstawowych sposobów komunikacji, który odgrywa kluczową rolę w naszym codziennym życiu oraz rozwoju społecznym i emocjonalnym.
Już od pierwszych dni życia noworodek nawiązuje kontakt wzrokowy ze swoimi opiekunami. Badania wskazują, że niemowlęta są zdolne do śledzenia wzrokiem obiektów oraz twarzy już od pierwszych godzin życia. Kontakt wzrokowy stanowi dla nich ważny sposób poznawania otoczenia oraz budowania więzi emocjonalnej z rodzicami. Dla rozwoju emocjonalnego niemowlęta potrzebują częstych, pozytywnych interakcji wzrokowych, które dostarczają im poczucie bezpieczeństwa i zaspokajają potrzebę bliskości.
W okresie dzieciństwa kontakt wzrokowy staje się coraz bardziej skomplikowany i zróżnicowany. Dzieci uczą się czytać emocje i intencje innych osób poprzez analizę ich mimiki twarzy oraz kontaktu wzrokowego. Dla wielu dzieci umiejętność nawiązywania i utrzymywania kontaktu wzrokowego może być wyzwaniem, zwłaszcza jeśli występują trudności rozwojowe, takie jak spektrum autyzmu. Jednakże, regularne wspieranie kontaktu wzrokowego w interakcjach społecznych jest kluczowe dla budowania umiejętności komunikacyjnych.
